De dek­king

Infor­ma­tie over de dekking

De eige­naar van een Smous­hond heeft bij de aan­schaf van de hond beloofd om met de teef één keer, maxi­maal twee keer, een nest­je te fok­ken en de eige­naar van een reu heeft toe­ge­zegd om de reu één keer, maxi­maal twee keer, ter beschik­king te stel­len voor een dek­king bin­nen het terugfokprogramma.

Hoe gaat een en ander in zijn werk?

De meest geschik­te leef­tijd voor een eer­ste nest is voor de teef tus­sen de ander­half en vier jaar oud. Een teef is meest­al tien tot twaalf dagen na het begin de loops­heid wil­lig; wil­lig wil zeg­gen dat zij een dek­king accep­teert. Daar­na draagt een teef negen weken. Ver­vol­gens heeft de eige­naar onge­veer acht weken de zorg voor een nest pups, waar­van voor­al de laat­ste vier weken het meest bewer­ke­lijk zijn.

Als de eige­naar van de teef beslo­ten heeft om bij de vol­gen­de loops­heid met het teef­je te wil­len fok­ken, dan is het zaak om op de aller­eer­ste dag dat er bloed gezien wordt, con­tact op te nemen met het terugfokprogramma.

Het terug­fok­pro­gram­ma heeft dan nog een paar dagen de tijd om enke­le poten­ti­ë­le part­ners voor de teef te zoe­ken en om een dek­ad­vies toe te stu­ren. Op het dek­ad­vies staan de namen van twee tot vier voor die teef geschik­te reu­en. Hier­uit kiest de eige­naar ver­vol­gens een van deze reu­en als part­ner voor de teef. De eige­naar van de teef zoekt zelf con­tact met de eige­naar van die reu en geeft daar­bij aan wan­neer de teef ver­moe­de­lijk wil­lig zal zijn. Een teef is wil­lig gedu­ren­de enke­le dagen van de loops­heid, ten tij­de van de eisprong. Aan het gedrag van de teef kun je soms zien wan­neer dat onge­veer is, bij­voor­beeld als ze haar staart met een zwaai opzij slaat als je, vlak voor de staartaan­zet, op de rug drukt. Het is dan ook heel belang­rijk om juist op die dagen een afspraak te maken met de eige­naar van de geko­zen reu. Een week later heeft geen enke­le zin.

Bij twij­fel over de dag dat een teef vrucht­baar is, kun je bij de die­ren­arts hor­moon­spie­gels (pro­ges­te­ron) laten bepalen.

Voor­be­rei­ding voor de dekking

De dek­king vindt meest­al plaats bij de reu thuis, in huis of in de tuin. Afhan­ke­lijk van de situ­a­tie kun­nen de eige­naars ook een ande­re afspraak maken. Voor­dat de teef arri­veert is het aan te raden haar uit te laten zodat ze zich heeft kun­nen ont­las­ten en om haar niet kort tevo­ren over­vloe­dig te voe­ren of een gro­te krachts­in­span­ning te laten doen. Het­zelf­de geldt ook voor de reu.

Dek­king

Vaak gaan de hon­den eerst even ken­nis­ma­ken en spe­len. Meest­al vindt de dek­king dan in een kwar­tier tot een half uur plaats. De mees­te hon­den stel­len de aan­we­zig­heid van de eige­naar op prijs. De eige­naar van de teef zal de teef zo nodig gerust­stel­len en bij het hoofd en borst vast­hou­den. Bij de pene­tra­tie kan de teef even pie­pen, daar­na stapt de reu met een ach­ter­been over de teef heen ter­wijl de penis vast blijft zit­ten in de vagi­na. Het is dan van groot belang om zowel de teef als de reu vast te hou­den en gerust te stel­len zodat de reu niet de kans krijgt zich los te ruk­ken. Na twee minu­ten tot drie kwar­tier komen ze van­zelf los als de penis weer slinkt.

Als de hon­den heb­ben vast­ge­ze­ten is de dek­king gelukt en is een twee­de dek­king op dezelf­de of een ande­re dag niet nodig.

Pro­ble­men bij een dekking

Ver­oor­zaakt door de teef:

  • De teef blaft af: ze is niet wil­lig genoeg, het is niet de goe­de dag van de loopsheid.
  • Het is een abnor­ma­le loops­heid, dus de teef is niet wil­lig, mis­schien zelfs wel hele­maal niet loops maar heeft bij­voor­beeld een baar­moe­der­ont­ste­king of iets anders.
  • De teef heeft een ‘eigen’ reu thuis en wil alleen door hem gedekt worden.
  • De teef is ver­le­gen, onze­ker, of heeft teveel bin­ding met de baas.

Ver­oor­zaakt door de reu:

  • Hij is sterk onder de indruk van het afblaf­fen van de teef.
  • Hij is terug­hou­dend door de aan­we­zig­heid van zijn (domi­nan­te) baas.
  • De reu is onvol­was­sen door de aan­we­zig­heid van een ande­re (domi­nan­te) reu in huis.